میتونیم ما ادمای مث ی پردازنده چند هسته ای باشیم
با هم چیزی که فهمیدیم رو، نکات رو تجربه هامون رو به اشتراک بزاریم و اینطوری سرعت پیشرفتمون بیشتره
اره من میتونم تنها خیلی خوب پیشرفت کنم اما به این فکر میکنم که اگه تک تکمون حجم خوبی از اطلاعات رو به هم بدیم مث یکسری R&D جدا نیستیم. مثل ی R&D گسترده به وسعت تموم انسان ها هستیم و میتونیم گونه مون رو سریع تر رشد بدیم
من بجز اینکه چون خوب بودن رو دوست دارم خیلی چیزارو به این دلیل در اختیار بقیه میزارم که جامعه زودتر پیشرفت کنه و فقط بفکر سود خودم نباشم
شاید ی نفر هیچ بخشی از اطلاعاتشو به کسی بروز نده و توی کوتاه مدت رشدشو هم بکنه
اما توی طولانی مدت در نهایت این به اشتراک گذاشتنس که باعث میشه وضع هممون بهتر باشه
یکی از مزیت های گونه ما این بود که فقط از والدین یاد نمیگیریم. میتونیم نوشته های روی غار که کار والدین والدین والدینه رو ببینیم و ی گام بریم جلو تر.
شایدم نوشته های ده نسل قبل ی نفر توی کشور مصر
اگه هر نسل رو ۲۰ سال در نظر بگیریم، تونستیم ی بخشی از بنای فلسفمون رو بذاریم روی دوش ۱۲۰ نسلِ پیش ی نفر که اسمش ارسطو بوده و ۸ نسل پیش، ی داروین نامی گفته ی چیزی هست به نام تکامل
اگه اینطوری باشه میتونیم خیلی سریع تر پیش بریم
و همین طور هر لحظه اجر روی اجر بذاریم و لازم نباشه هر نسل دوباره از صفر شروع کنه